Volltext Seite (XML)
S. Lukaš, 16. 115 9. A ja praju wam: Čiriće sebi přeće- low z mamonom njesprawnosće,* zo bychu was, hdyž wustanjeće, přijeli do wĕčnych přebytkow. 10. Štćž je swemy w mjeńšim, je tež we wjetšim swĕrny, a štćž je w malym nje- sprawny, je tež we wjetšim njesprawny. 11. Hdyž sće potajkim w njesprawnym mamonje swĕrni njebyli, štć wam, štož je prawe, dowĕri?* 12. A hdyž sće w cuzym swĕrni nje- byli, štć wam da, štož je waše?* 13. Žadyn služownik njemćže dwĕmaj knjezomaj služić; přetož pak budźe jenoho bidźić a druheho lubować, abo budźe so k jenomu dźeržeć a druheho zaepĕje; nje- mćžeće Bohu słužić a mamonej. Mat.6,24. 14. To wšitko pak slyšachu farisejowje, kotřiž bĕchu nahrabni, a smĕjachu sojemu. 15. A dźeše k nim: Wy sće, kotřiž so před ludźimi sprawni činiće; Bćh pak znaje waše wutroby, dokelž štož je před čłowjekami wysoke, je wohidnosć před Bohom. * 16. Zakoń a profetowje (bĕchu) hač do Jana; wot toho časa připowčduje so kra- łestwo Bože, a kćždy* ćišći so z mocu do njeho. 17. Lćže pak je, zo njebjo a zemja zań- dźetaj, dyžli jako zo by jcdyn dypk ze zakonja spadnyl. Mat. 5, 18. 18. Kćždy, kiž swoju mandźelsku wot so pušći, a druhu bjerje, łama mandźel- stwo, a štćž wot muža pušćenu bjerje, łama mandźelstwo.* Mat. 5, 32; Mark. 10, 11; 1. Kor. 7, 10. 11. 19. Bĕše jedyn bohaty muž, kotryž so woblekaše w purpur a ćeńke rubno, a kwasowaše kćždy dźeń pyšnje.* 20. A bĕše jedyn prošeř z mjenom Lazarus, kotryž při jełio durjach lĕhaše, połny brjodow, 21. Žadajo so nasyćić z drobničkami, kotrež z blida bohateho padacliu; ale nichtć jemu je njedawaše, a jenož psy přikhadźejcy lizachu jeho brjody. 22. Sta pak so, zo prošeř wumrĕ, a bu wot jandźelow donjeseny do klina Abra- hamoweho.* Wumrĕ pak tež bołmty, a bu do liele polirjebany. 23. Pozbĕhnywši pak swojej woči, hdyž bčše w čwĕlach, wuldada Abrahama z da- loka, a Lazara w jelio klinje, 24. A zawoławši rjekny wćn: Wćtče Abrahamjc, smil so nade nmu, a pćsćel Lazara, zo l)y kćnčk swojeho porsta we wodźe womačał a rnćj jazyk wokhłodźił; přetož sym čwčlowany w tutom płomjenju. 25. A Abraham rjekny jemu: Syno, wopomń, zo sy dol)re dćstał w swojim žiwjenju a Lazarus pak złe; nĕtko pak je tutćn wokřewjeny, a ty sy čwĕlowany. 26. A k tomu wšomu je mjez nami a wami wulke bjezdno wobtwjerdźene, tak zo ći, kotřiž chcedźa wottudy k wam přeńć, to njemćža, ani wottam sem. 27. A rjekny: Tuž prošu će, wćtče, z0 ]) y jeho pćsłał do doniu mojeho nana. 28. Přetož mam pjeć bratrow; njech jim swĕdci, zo njebychu tež woni přišli na tuto mĕsto čwĕlow. 9. Bohatstwo mjenuje so tudy mamon njesprawnosće, dokelž sebi je ludźo husto njesprawnje dohywaju a zlĕ wužiwaju. — 11. Hdyž so njejsće swćrni wopokazali w cuzym njesprawnym kuble, kak mćža so wam njebjeske kubła dowĕrić? — 12. Naše, t. r. za nas pnhotowane, su njebjeske kubła! Hdyž smy so w zarjadowanju časnych cuzych kubłow njeswĕrni wopokazali, mćže nam B6h potom přepodać, štož je nam postajene? Tuž štćž cuze skazy, zasłuži tež, zo swoje zhubi. 15. t. r. wy drje so procujeće, zo byšće před čłowjekami so jako sprawni w nałoženju wašeho zamćženja wopokazali, ale wot Boha sće zacpčći, dokelž maće njehćdne wotpohladanja při swojich skutkach. — 16. t. r. dyrbi sebi prćcu dawać, zo by do njeho pnšoł. — 18. hl. Mat. 5, 31; a 19, 8. 9. — 19. Bohaty muž je tu kćždy, kiž swoje časne kubła na njedowolene wašnje wužiwa; khudy Lazarus pak tćn, kotryž prćcy połne, wobćežne, ale sćerpne a pćcćiwe žiwjenje wjedźe. — 22. t. r. na mĕsto wjesela a radosće, hdźež Abrahamowa duša so wjeseli na přikhad Zbćžnika. Jako dźĕći, kotrež swojich staršich lubuja, rady w jich klinje wotpočuja a tu so zakitane čuja, tak namakachu wšitcy sprawni stareho zakonja na mĕsće, hdźež bohusłužowny Abraham přebywaše, podobny zakit a wjeselo. 8*
