Volltext Seite (XML)
S. Lukaš, 13. 14. 111 durje klapac, prajicy: Knježe, wotewri nam! a wotmolwjejo rjeknje wam: Nje- znaju was, zwotkelž see.* Mat. 25, 10. 2ti. Potom pocnjeee prajie: Smy před tobu jčdli a pili, a na našich droliaeh sy wučih* 27. A rjeknje wam: Njeznaju was, zwotkelž see; woteńdžee wot(> mnje wšitcy či n i eerj o njesprawnosee.* Mat. 7, 23 a 25, 41. 28. Tam budže žalosecnje a křipjenje zubow, hdyž wohladaee Abrahama a Isa- aka a Jakuba a wšitkich profetow w Božim kralestwje, sebje samych pak wustorčenyeli. 29. A přińdu wot ranja a wot wječora, a wot jiolnocy a wot poldnja, a budža kwa- sować w kralestwje Božim. 30. A hlej, kotřiž su posledni, budźa prčni, a prĕni su, kotřiž budźa posledni. Mat. 19, 30 a 20, 16; Mark. 10, 31. 31. Xa tom samym dnju přistupichu nekotři z farisejow jemu prajiey: Wuńdź a podaj so wottudy, dokelž Herodes clice tebje morie. 32. A wńn dźeše k nim: Dźiee a prajee tej lišcy: Hlej, wuhonjam djabliskaa wu- strowjam dźensa a jutře, a na třeei dźeń dokonjam. 33. Tola dyrbju dźensa a jutře a po jutřišim khodźić, dokełž je njemćžno, zo by profeta zwonka Jeruzalema wumrĕL* 34. Jcruzalemjc, Jeruzalemjc, kotryž moriš profetow a kamjenjuješ tycli, kotřiž su k tebi pćsłani, kak easto clicych twoje dźčći zhromadźić jako ptak swoje młode pod křidla, ale ty nochcyše. Mat. 23, 37. 35. Hlejće, waš dom wostaji so wam pusty.* Praju pak wam, zo mje njewo- hladaćc, hae přińdźe (čas), zo rjeknjeće: Žołinowany Imdź, kotryž přikliadźa w mje- nje Knjeza. STAW XIV. Jezus wustrowi w (lomje farisejskeho wylśelio na sabaee woduchałeho, dopokazujo zakonjawuře- nym a farisejam, zo je to dowolene; widźo jieh řesćelakomnosć, wući, zo ma přeprošeny na po- slednje mĕsto so sydnyć. Přirunanje wo tych, kotřiž bĕchu na hosćinu přeprošeni a so zamoł- wjacliu. Stćž chce Klirystusa sćĕhować, dyrhi so wšolio wotrjec, swoj křiž na so wzać, haj swoje samsne žiwjenje hidźić. Stož chce wĕžu twarić, liči najprjody wudawki, a krał, kotryž clice wojnu wjesć, swoje wojsko. Wo seli. -A. poda so, hdyž Jčzus do domu jenolio wyššelio fariseja na sabaće přińdźe, zo by (khlĕba) pojĕdl, kedźbowachu na njelio.* 2. A hlej, jedyn woduchaly čłowjek bčše před nim. 3. A wotmołwjejo rjekuy Jčzus k za- konjawučenym a farisejam prajo: Słuša so na sabaće wustrowjeć? Mat. 12, 10. 4. A woni mjelčachu. Wńn pak přim- nywši jelio wustrowi a wotpušći. 5. A wotmołwjejo rjekny k nim: Štń mjez wami, komuž by wosoł abo woł do studnje padnył, njewućehnje jelio hnydom tež na sabaće? 6. A njemńžaclni jemu na to wotmołwić. 7. Praješe pak tež přeprošenym přiru- nanje, pytnywši, kak prĕnje mĕsta wu- zwolaclm, prajo k nim: 8. Hdyž budźeš na kwas přeprošeny, njesydaj so na prĕnje mĕsto, zo by trjebaj čestniši dyžli ty wot njeho přeprošeny njebył; 9. A tńn, kotryž jc tebje a jeho pře- prosył, přišedši by tebi prajił: Daj tutomu mčsto! a potom by počał z hańbu na posłedšim mĕsće sedźeć. přisł. 25, 7. 25. Khrystus rĕči tudy wo kralestwje w tamnym swĕće; přetož do kralestwa liožeho tudy na zemi može kćždy w koždym času zastupić. — 26. t. r. My bĕclimy při tebi a ty při nami, my słušaclmiy k twojej cyrkwi. — 27. Hdyž nĕclitć zwonkownje k jeho cyrkwi přisłuša, jeje kaznjam pak so njepodćisnje, njemćže wočakować, zo jeho Knjez za swojelio wučownika připoznaje. — 33. Krotki čas cłicu hišće po kraju kliodźo skutkować, potom pak přińdu do Jeruzalema, zo byeli tam wumrĕł, jako su profeći wumrĕli. — 35. t. l'. Jeruzalem, mĕsto a templ, so zapusći a zwostanje w zapusćenju. XIV. 1. t. r. liač budźe na sabaće wustrowjeć.
