Volltext Seite (XML)
S. Lukaš, 12. 109 42. Rjekny pak Knjez: Što, mĕniš, je j swĕrny a rozomny hospoilař, kotrehož je i Knjez postajił nad swoju ĕeledź, zo by jim w prawym ĕasu dawal lnĕru pšeńcy?* 43. Zhdžny ton wotroĕk, kotrehož Knjez přišedši nadeńdźe tak ĕinjaceho. 44. Zawĕrno praju wain, zo jeho postaji nad wšitko, štož ma. 45. By-li pak tńn wotroĕk w swojej wutrobje prajił: Mńj knjez komdźi so přińć; a by-li poĕał hić wotroĕkow a dźow- ki, a jĕsć a pić, a so wopijeć: 46. Přińdźe knjez toho wotroĕka na dnju, na kotrymž so njenadźije, a w ho- dźinje, kotruž njewĕ; a wotstroni jeho a da jemu podźĕl z njeswĕrnymi.* 47. Tńn wotroĕk pak, kotryž wolu swo- jeho knjeza pńznawši njeje přiłiotowany, a njeje ĕinił po jelio woli, budźe wjele bity. 48. Kotryž pak ju njeznawši je ĕinił, štož jc pukow lińdne, liudźe mało bity. Wot kńždeho pak, kotremuž bu wjele date, bu- dźe wjele požadane; a komuž su wjelc dowĕrili, wot tołio wjaey požadaju. 49. Přińdźecli, zo bycli wolień ćisuył na zemju, a što elicu, lniĕ zo so zapali?* 50. Zc křćeńcu mam křćcny być, a kak so ćĕsnju,* doniž so njedokonja. Mark.10,38. 51. Mĕniće, zo přińdźeeh, pokoj přinjesć na zemju? Xĕ, praju wam, ale dźĕlenje.* Mat. 10, 34. 52. Přetož wot nĕtka budźa pjećo w jenom domje w njejednoće, třo přećiwo dwĕmaj, a dwaj přećiwo třom. 53. Dźĕleny budźe nan přećiwo synej } a syn přećiwo swojemu nanej; mać budźe přećiwo dźowcy, a dźowka přećiwo ma- ćeri, přicliodna mać přećiwo přichodnej dźowcy, a přicliodna dźowka přećiwo přichodnej maćeri. 54. Praješe pak tež k ĕrjńdam: Hdyž widźiće, zo mrńĕel skliadźa wot wjeĕora, hnydom prajiće: Dešć přikhadźa; a tak bywa. 55. A hdyž wĕtř duje wot połdnja, prajiće: Horco budźe; a bywa tak. 56. Tajency, wobliĕo njehja a zemje wĕsće přepytować, kak tcž njepřepytujeće tńnle ĕas?* Mat. 16, 4. 57. Sto pak njesudźiće tež wo sebi sa- mycli, štož jc sprawne?* 58. Hdyž pak dźeš ze swojim přećiw- nikom k předstojnikej, prńcuj so na puću, zo by wot njełio pušćeny był, zo će trje- baj před sudnika njećełinje, a sudnik će bčrcej njcpřepoda a bĕrc će do jastwa lijećisnje. Mat. 5, 25. 59. Praju tehi, wottam njewuńdźeš, liaĕ zapłaćiš posledni pjenježk. STAW XIII. Hdyž bĕcliu Jĕzusej powĕsć přiujesli, zo buchu uĕkotři Galilejscy w Jeruzalemje při woprowa- nju morjeni, napomina wćn k pokuće, spominajo na njezbože w Siloe, při kotrymž buehu nĕkotři zaraženi. Předstojnika synagogi poswari, dokelž so horšeše, zo je Jĕzus na sabaće wobsydnjenu žonu wustrowił. Přiruna kralestwo njebjes žono- powemu zornu a zakisanenm ćĕstu. Wo wuzkich durjach, na kotrež budźa, hdyž su zamknjene, 42. We wjetšich hospodařstwach, hdźež bĕ wjele celadnikow, bĕ jenomu dohlad nad nimi do- wĕrjeny, kotryž dyrbješe so tež za jich cyrobu starać a jim mzdu wudźĕleć; mĕra pšeńcy stoji tu za wučinjenu mzdu. Jĕzus wotmołwja z tym na Pĕtrowe prašenje a praji, zo ma wosebje Knjezowy hospodař, přede wšĕmi Pĕtr sam, a druzy japoštołowje, kotřiž su postajeni nad wĕriwymi, swĕrnje so za nich starać, na nich kedźbować a za nich dźĕłać. — 46« t. r. budźe jeho kliostać, kaž sebi to njeswĕrny słužownik zasłuži. — 40* Woheń rozswĕtla ćmu; wolień, kotryž je Khrystus na swĕt přinjesł, je jeho swjata wučba, z kotrejž rozswĕtla wšelake błudy. Woheń wohrĕwa; woheń,. ko- tryž je Khrystus na swĕt přinjesł, je swjata lubosć, kotraž ma čłowjeka k lubosći Božej zahorić. Woheń pak tež čisći n. př. złoto wot brudow; tak žada sebi swĕma posłuŠnosć přećiwo Jĕzusowej wučbje wselake wopory sebjezaprĕća, z kotrymiž so Čłowjek čisći wot swojich njedospołnosći, a na posledku pokazuje so kaž ryze złoto. Khrystus chce, zo by jeho wučba wšitkćn błud zahnała, wšitkich ze swjatej lubosću k Bohu zahoriła a wot wšolio hrĕcha jicli wučisćiła. — 50. t. r. žado- sćiwje žadam, zo by křćeńća ćerpjenjow na mni so dokonjała. — 51. Dźĕlić budźa so moji swĕrni słužownicy wot tych, kotřiž mje zacpĕwaju, byrnje ze zwjazkom krejneho přećelstwa mjez sobu zjednoćeni byli. — 56. hl. Mat. 16, 4. — 57. t. r. dobrowćlnje.
