Volltext Seite (XML)
90 S. Lukaš, 4. 17. A podata bu jemu kuiha profety Isaiasa. A lulyž knihu rozwali,* nańdźe niestno, hdźež be pisane: 18. „Knjezowy Duch je nade innu; to- hodla je mje žalhowal, a je mjc pdslal, zo bycli khudym evangelium predował, a wustrowjal, kotřiž su rozkateje wutroby; Is.61,1. 19. Zo bych připowčdźel jatym spušće- nje a slepym widźenje, zo bych wupušćił zraženych na swobodu, zo byeh predo- wal spodobne leto Knjeza a dźeń zaru- nanja." * 20. A knihu zawaliwši poda ju služow- nikej, a posydźe so; a wšitkieh woči w synagodzy bčštcj na njelio wobroćenej. 21. Poča pak k nim rččeć: Dźens je so dopjelniło tuto pismo we wašimaj wušomaj. 22. A wšitcy jemu swĕdčaehu, a dźi- waehu so luboznym słowam, kotrež z jeho rta wukhadźaehu, a prajachu: Njeje tutćn Jozefowy syn? 215. A won dźeše k nim: Wčzo rjeknjeće mi to přirunanje: Lčkarjo, wulĕkuj sebje samoho! Śtož smy slyšeli, zo sy w Ka- farnaumje činił, čiń tež tudy w swojej wńtčinje.* 24. Wńn pak dźeše: Zawčrno praju wam: Zadyn profeta njeje spodobny w swojej wńtčinje. Mat. 13, 57. 25. AYoprawdźe praju wam: Wjele wu- dowow bčše w Eliasowyeh dnjaeh w Isra- clu, hdyž so njebjo zamkny tři lčta a šĕsć mčsaeow, tak zo wulki ldńd nasta po cyłej zemi, 26. Tola k žanej z nieli njebu Elias pńslauy, jenož k wudowje do Sarepty w Sidonskej. 3. Kral. 17,9. 27. A wjele wusadnych bčše w Israelu za profetu Elisea, a žadyn z nicli njebu wučisćeny, jenož Naaman, Syrski.* 4. Kral. 5, 14. 28. A wšitey w synagodzy buehu z lmč- wom napjelnjeni, to słyšicy. 29. A wstanychu, wustorčichu jeho z mčsta, a wuwjcdźechu jelio liač na wjcřšk hory, na kotrejž bč jieh mĕsto natwarjene, zo byeliu jeho dele storeili. 30. Ale wńn, překročiwši srjedźa injez nimi, woteńdźe.* 31. A zeńdźe do Kafarnauma mčsta w Galileji, a tu wučeše jicli ua sabatacli. Mat. 4, 13; Mark. 1, 21. 32. A spodźiwaehu so nad jeho wučbu, dokelž jelio rčč bč mńcna. Mat. 7, 28. 33. A w synagodzy bĕše čłowjek, nje- čisteho ducha mčjacy, a zawoła wńtře,* Mark. 1, 23. 34. Prajo: Wostaj (nas), što mamy z tobu, Jčzuso Nazarenski? Sy přišoł nas zahubić? wĕm, štń sy, Swjaty Boži. 35. A Jĕzus pohrozy jemu, prajo: Wo- nĕift a wuńdź z njeho. A powaliwši jeho dosrjedźa nieh wuńdźe zły duch z njeho, a njezeškodźi jemu. 36. A přińdźe stracłi na wšitkich, a rozrččowachu so mjez sobu prajicy: Kajke je to słowo, zo z mocu a sylnosću nje- čistym dueham poruča, a wone wuńdu? 37. A rozšĕri so powĕsć wo nim po wšĕeh mĕstach krajiny. 17. Stare ludy pisachu najbole na kože, kotrež jako walušk (rolu) zawalaehu. — 19. „Dźeń zarunanja" nima hebrejski text profety; to njeznamjenja pak tež ničo druhe, hač „spodobne lĕto Knjeza“ t. r. jubilejske lĕto, w kotrymž raĕjachu so njerunosće w časnym zamoženju wurunać, wosebje jeći so pušćić; jubilejske lĕto bĕ kćžde pjećdźesate. — 21. Jĕzus wukładowaše nĕtko, kak so tuto wĕ- šćenje dopjelnja, kak je wćn přišoł, zo by wučił, zaliojał a wum6žił, štož bĕ zhubjene. — 23. t. r. Sy-li ty t6n wulki muž, kiž je woprawdźe přišoł, zo by tajke wĕcy dokonjał, kaž to powĕdaš, do- pomhaj najprjedy sebi samomu a swojim k bohatstwu a sławje, a čiń nĕšto dobre tež za swojich krajanow. — 27. Jako w času bohazabyćiwych kralow profetaj Elias a Eliseus pohanam swoje dobroty wudźĕlataj, dokelž israelski lud jich hćdny njebĕ, tak tež njeje nĕtko won hodny evangelia, kotrež zaćisnje w hordym zmyslenju swojeje wutroby. Hnĕw Nazaretliskich zjewi, kak liordźi ludźo bĕchu, a tak docyła njeliodui hnadow, kotrež chcyše jim wumožnik wopokazać. — 30. Tu widźachu tež Nazarethscy dźiw, kajkiž sebi zasłužichu, z kotrymž bn jicli horde zmyslenje wohańbjene a ponižene. — 38. hl. pola Marka 1, 24. 26. 27.
