Volltext Seite (XML)
80 S. LukaS, 2. 22. A hdyž bĕchu dny jcje čistosćenja po zakonju Mdjzesowym dopjelnjene, nje- seštaj jeho do Jernzalema, zo byštaj jeho Knjezej předstajiloj,* 3. M6jz. 12,6. 23. Jako je pisane w zakonju Knjeza: „Wšitko mužske, štož so prĕnje narodźi, budže Knjezej swjećene rĕkać;“* 2. M6jz. 13, 2; 4. M6jz. 8, 16. 24. A zo byštaj wopor daloj po tom, štož je prajenc w zakonju Knjeza: dwĕ tujawcy abo dweju mlodeju holbjow. 3. M6jz. 12, 8. 25. A hlej, w Jeruzalemjc bĕšc ĕlo- wjek, z nijenoni Simeon; a tćnle člowjek bĕ sprawny a bohabojazny, wočakowaše sj)omožcnje Israela, a Duch swjaty bčše we nim. 26. A wćn bĕ wotmołwjenje wot Ducha swjateho dćstał,* zo smjerće njewohlada, kliiba hač hy prjedy wohladal Zalbowanca Knjezoweho. 27. A wćn přińdźe, wot Ducha (swja- teho) pohnuty, do templa. A hdyž staršej dźĕćatko Jĕzus j)řinjeseštaj, zo byštaj za nje j)0 j)ostajenju zakonja činiłoj, 28. Tu wza wćn je na swojcj rucy a kliwaleše Boha, a praji: 29. Nĕtko j)ušćiš swojeho słužownika, Knježe, jm swojim slowje w pokoju;* 30. Přetož mojej woči stcj widźaloj twoju zhćžnosć,* 31. Kotruž sy j>řihotowaI před wobli- čom wšitkich ludow, 32. Jako swĕtło k rozswĕtlenju polia- now* a jako khwalbu** twojeho ludu Israela. 33. A jeho nan a mać dźiwaštaj so nad tym, štož bu wo nim prajene. 34. A Simeon požohnowa jich, a rjekny k Mariji jeho maćeri: Hlej, stajeny je tutćn k padej a k horjestaću mnohich* w Israelu, a k znamjenju, kotremuž budźe so naj)řcćiwo rĕčeć.** Is. 8, 11; Kom. 9, 33; 1. l'ĕtr. 2, 7. 35. A twoju sainsnu dušu přeńdźe mječ,* zo bychu so zjewile zmyslenja mnohich wutrobow. 36. A bĕše (tam) Hana jmofećina, Fa- nuelowa dźowka, zc sjdaha Aser; ta bč zestarila wc mnohich dnjach, a bč zc swojim mužom žiwa byla sedm lĕt wot swojeho knježnistwa. 37. A wona bĕ wudowa iia štyri a wćsmdźesat lĕt, kotraž njckhodźešc z tem- pla, z jKhSĆenjom a modlenjom Bohu slu- žicy w noey a wodnjo. 38. A wona w tej samej hodźinje j>ři- stupiwši, khwaleše Boha a jiowĕdašc wo nim wšitkim, kotřiž wočakowaclm wu- mćženje Israela. 39. A lidyž bĕštaj wonaj wšitko j)o zakonju Knjeza dokoujaloj, wrććištaj so do Galileje, do swojcho mĕsta Nazarctha.* 40. Hćlčatko j)ak rosćešc a posylnjo- waše so, j)olne mudrosće, a lmada Boža bĕše we nim. 22* t. r. jelio woprowałoj Kiijezej, kotremuž jako prenjorodźeny słušeše. — 23. t. r. dyrbi Knje/.oj swjećene być. — 26. t. r. jemu bu zjewjene, zo njewumrje. — 29. t. r. radostuje z toholo žiwjenja. — 30. t. r. Khrystusa, kotryž je ž6rło našeje zbožnosće. — 32. t. r. zo by jako wueeř ze swojej wuebu polianski błud rozswĕtlił. ** Za israelski lud je najwjetša khwała, zo je so z njeho Zbćžnik swĕta po ćĕle narodźił. — 34. t. r. mnozy budźa so na nim pohćršować a zaćisnu jeho jako Zbćžnika; tym budźe w6n k padej a zahubje; mnozy pak budźa do njeho wĕrić, tym budźe won k horjestaeu a k zbožnosći. ** t. r. jeho wućbje a jeho kaznjam, kotrež so njeznjcsu z wuebu a z kaznjemi swĕta, budźa so napřećiwjeć. — 35. Tu wĕšći maćeri Božej surowu bolosć, kotraž na nju eaka. Cerpjenje a bolosćiwa smjerć Zbožnikowa mĕješe zmyslenjo ełowjekow wozjewić, sami japoštołowje njemožachu prawje zapřijeć Zbćžnika, kiž mĕješe ćerpjeć a wumrĕć, a smjerć Boha ełowjeka wosta Zidam pohćršk, pohanam błaznosć. Tak wozjewi so přez Klirystusowe ćcr- pjenje a joho bolosćiwu smjerć, što je na ełowjeku. Ponižnjo zmysleny wĕri do njcho; hordźe zmysleny, kotryž ponižnc a khudc žiwjenje Zbćžnika zapřijeć nocliee, zaćisnje jeho. — 39. Swjaty Matej powĕda, zo sn třo mudri z rańšeko kraja k Jĕzusej w Betlilchemje so modlili, a zo je po jiełi wotpućowanju Jćzcf zMariju a z Jĕzusom do Egiptowskeje ćeknył. Tohodla moža tuto słowa s. Lu- kaša jeno tak so zrozymić, zo jo so swjata swćjba po wrććenju z Egiptowskeje do Nazaretha po- dała a tam bydliła.
