Volltext Seite (XML)
S. Marka, 14. 77 prjeily hae lionae dwojcy zaspewa, tři kroe zaprješ. 31. W6n pak dale rĕeeše: A byrnje dyrbjai z tobu tež wumrĕe, njezapru tebje. 32. A woni přińdźechu do nuknicy, kotraž Gethsemani rĕka. A wdn dźeše k swojim wučownikam: Sedźĕe tudy, haĕ so pomodlu. Mat. ‘16, 36; Luk. 22, 40. 33. A wza Pĕtra a Jakuba a Jana sobu; a poĕa ržeĕ a so tyšiĕ. 34. A dźeše k nim: Zrudna je moja duša haĕ do smjerĕe; wostańĕe tudy a . njespiĕe. 35. A wotšedši trdšku dale padźe na zemju, a modleše so, zo by, by-li mńžne było, ta hodźina wotešła wot njelio. 36. A rjekny: Abba Wdtĕe, wšitko je tebi mdžne, wzmi tdnle kelucli wote mnje; tola nic, štož ja eiicu, ale štož ty (cliceš). 37. A wdn přińdźe a namaka jicli spja- eych. A dźeše kPĕtrej: Symanje, spiš? njemdžešĕe jenu hodźinu wotuĕeni wostaĕ? 38. Njespiĕe a modlĕe so, zo byšĕe do spytowanja njepadnyli. Pueh drjc je zwdlniwy, mjaso pak słabe. 39. A zaso wotšedši modleše so, tesame słowa prajo. 40. A wrdĕiwši so znowa namaka jieli spjacyeh (přetož jicli woĕi bĕštej wobĕe- ženej), a njewĕdźaclui, što byelm jemu wotmołwili. 41. A přińdźe třeĕi krdĕ, a dźeše k nim: Spiĕe nĕtk a wotpoĕniĕe. Dosĕje; přišła je hodźina; łilej, Syn čłowjeka budźe po- daty do rukow hrĕšnikow. 42. Wstańĕe, pdjmy; hlej, kotryž mje poda, je blizko. 43. A hdyž wdn hišĕe rĕĕeše, přińdźe Judaš Iskariot, jedyn z dwanaĕi, a z nim wulka črjdda z mječemi a kijemi, wot wyššich mĕšnikow a pismawuĕenych a staršich (pdsłani). Mat. 26, 47; Luk. 22, 47; Jan. 18, 3. 44. Jeho přeraduik pak bĕ jim znainjo dał, prajo: Kotrehož wokošu, tdn je; přimńĕe jclio a wjedźĕe kedźbnje. 45. A łidyž bĕ přišoł, huydom k njemu přistupiwši rjekny: Budź postrowjeny, rabbi, a wokoši jeho. 46. Woni pak złožiehu ruey na njelio, a zajachu jelio. 47. Jedyn pak z wokoło stojacyeh wu- ĕeže mjeĕ, dyri wotroĕka wyššeho mĕš- nika, a wotĕa jemu wuc.ho. 48. A wotmołwjejo dźeše Jĕzus k nim: Jako na rubježnika sĕe wušli z mjeĕemi a kijemi, zo byšĕe mje zajełi. 49. Wšĕdnje bĕeli pola was w templu wuĕo, a njtjsĕe mje jimali. Ale (to so nčtko sta), zo byclm so dopjelniłe pisma. 50. Tehdy jelio wuĕownicy, wostajiwši jeho, wšitcy ĕeknychu. Mat. 26, 56. 51. Jcdyn młodźenc pak dźĕše za nim, wodźety z rubom na nalie ĕĕło, a přim- nychu jelio.* 52. Alc pušĕiwši rub ĕekny nahi wot nich. 53. A přiwjedźechu Jĕzusa k wyššenm mĕšnikej; a zeńdźeclm so wšitcy mĕšnicy a pismawuĕeni a starši. Mat. 26, 57; Luk. 22, 54; Jan. 18, 13. 54. Pĕtr pak dźĕše za nim nazdala haĕ do znutřkowncho dwora wyššeho mĕšnika; a sedźeše ze słužownikami při wolmju, a wolirĕwaše so. 55. Wyšši mĕšnicy pak a cyła rada pytachu swĕdčenje přeĕiwo Jĕzusej, zo bycliu jeho k smjerĕi podali; ale nje- namakachu. Mat. 26, 59. 56. Přetož mnozy falšne swĕdĕenje da- wachu přeĕiwo njemu; ale jich swĕdĕenja njebĕchu jenajke. 57. A nĕkotři wstanywši dawachu falšne swĕdĕenje přeĕiwo njemu, prajicy: 58. My smy jeho prajiĕ słyšeli: Ja po- walu tutdn z ruku wudźĕłany templ, a 51. Tonle inłodźenc drje njesłušeše k japoštołam a tež nic k 72 wučownikam; najskerje je Jĕzusa znał a časćišo na jeho wučby posłuchał. Přez nocnu haru wubudźeny khwataše, kajkiž bĕ, za ćahom, zo by zhonił, što so z Jčzusom stanje. Nĕkotři wukładowarjo s. pisma praja, zo je to Jan Mark był, kotryž je tuto evangelium napisał. W6n bč telidy liišće młodźenc.
