Volltext Seite (XML)
I)‘J S. Miirka, (i. 20. I’řetož Horodcs so Jana bojošc, wčdźo, j!o je s])rawny a swjaty niuž; a zakitowašc j«'ho, a poslueliawši jelio či- nješe ninolie, ii slyšcšc jelio rad. 21. A hdyž přihodny dźeń přińdźe, wuhotowa Herodes na swojini narodnym dnju lioseinu wjeřehani a wyššim a wo- sohnym (Jalileje. 22. A lulyž dźowka tuteje Herodiady zastupi a ])orejwa, ii Herodesej a hoseom so zes])odoha, rjekny kral k lioleey: Ža- daj wote mnje, štož eheeš, a dain či. 22. A wopřisahny jej: Ktožkuli požadaš, dam tchi, hyrnje polojeu mojelio kralcstwa. 24. A lidyž be wušla, rjckny swojej maeeri: Sto niiun žadae? A ta rjekny: Hlowu Jana křeenikii. 25. A zastupiwši lmydom z khwatanjom ke kralcj, žadaše jirajo: Cliou, zo hy mi hnydom dal we škli hlowu Jana křeenika. 26. A kral so zrudźi; (ale) přisahi dla a hosei dla noeheyše ju zrudźie. 27. Ale poslawši kata ])řikaza,* zo hy we škli přinjesl jelio htowu. A won wotea jemu ldowu w jastwje. 28. A přinjese jeho ldowu \ve škli; a da ju holeey a holeka da ju swojej maeeri. 29. To zlioniwši přińdźeeliu jelio wu- eowniey, a wziiehu jeho ćčlo a potožiehu je do rowa. Mat. 14, 12. 30. A japoštolowje zhromadźiwši so při Jezusu powčdaclm jemu wšitko, štož hčehu činili a wučili. 31. A dźeše k nim: Pńjće wy sami na puste mesto, a wotpočniće trćšku. Přetož heehu mnozy, kotřiž přikhadźachu a wot- khadźaehu; a njemĕjachu ani časa k jčdźi. Mat. 14, 13; Luk. 9, 10; Jan. 6, 1. 32. A do čolma stupiwši, wotwjezechu so na puste mĕsto sami. 33. A widźawši jich woteńć, spoznachu jicli mnozy, a zbĕžachu so tam ze wšĕch mĕstow pĕši a přesćahnychu jicli. 34. A z čolmika wustupiwši wuhlada Jčzus wulku črjńdu, a jemu hu jich žel, dokelž hĕehu jako wowey jiastyrja njc- mejaee; a ])oča jieli nmohe wučić. Mat. 9, 36 a 14, 14. 35. A lulyž hč hižo wulki čas, přistu- piehu jeho wučownicy, prajicy: Puste je tuto mĕstno a čas je so liižo minyl. 36. Pozpušć jieli, zo do najbližšich wsow a mčstow wotšedši sehi jčdźe nakupja, kotrež hyehu jčdli. Luk. 9, 12. 37. A wotmolwjejo dźĕše knim: Dajće wy jim jĕsć. A rjeknyclu^ jemu: Pćjmy a luipmy jim za dwč sćč denarow khlčha, a damy jim jĕsć. 38. A praji jim: Kelko khlĕhow maće? dźićc a pohladajće. A hdyž zhonichu, rjcknychu: Pjeć, a dwĕ ryhje. 39. A poruči jim, zo byehu wšitkiin so zesydać dali, po črjćdkaeh na zelenu tra- WU. Jan. 6, 10. 40. A zesydaehu so po rjadu po stach a po pjećdźesaćoeh. 41. A wzawši pjeć khlĕbow a dwĕ rybje, pohladnywši k njebju požohnowa a lamaše khlĕhy, a poda swojim wučownikam, zo byclm je kładli před nicli; tež dwĕ rybje rozdźĕli mjez wšitkieh. 42. A wšitcy pojĕchu a huchu nasyćeni. 43. A zezbĕrachu zhytki, łamankow dwanaće korhow połnych, a wot ryhow. 44. Bĕše pak tych, kotřiž bĕehu jĕdli, pjeć tysac muži. 45. A hnydom ponući swojich wučow- nikow, zo hychu do čołma stupili a prjedy njeho so přewjezli přez jĕzor do Beth- saidy, mjez tym zo by wćn lud rozpušćił. 46. A hdyž bĕ jich rozpušćił, woteńdźe na lioru, zo by so modlił. .47. A lidyž wječor hu, bĕše čołm srjedź morja, a wćn sam na kraju. 48. A widźawši, zo so napinaju z wjeslo- wanjom (přetož wĕtr bĕše jim napřećiwny), přińdźe wokoło štwćrteho dźĕla nocy k nim kročo po morju, a chcyše nimo hić. 27. t. j. wojak, kiž tež tule službu wobstara.
