Volltext Seite (XML)
S. Marka, 2. 55 STAW II. Pismawuceni morkotaju, dokelž Jĕzus wieiwemu, přez třĕeliu na łožu dele pušeenemu praji, zo so jemu lirĕelii wodawaju a poruĕiwši, zo by swoje łožo wzał a njesł, wustrowi jelio. Pola Levia, kotrehož bĕ do wucownikow powołał, z mnohi- mi zjawnymi hrĕŠnikami k blidu sedźo, rozestaja t'arisejam, kotřiž so pohoršeju, cohodla z hrĕšni- kami wobkhadźa aĕohodlaso jelio wuĕownicynje- posća a zauiołwja jich, zo na sahaće kłćski šćipaju. A. zaso zastupi do Kafarnauma po 110- kotrych dnjach. Mat. 9, 1. 2. A bu slyšane, zo je we domje; a zeńdźechu so mnozy, tak zo mesta nje- mejachu ani před durjemi, a wdn rečeše k niin slowo. 3. A přińdźechu k njemu njesycy wići- welio, kotryž bu wot štyrjoch pjeseny. I.uk. 5, 18. 4. A hdyž jeho njemńžachu k njemu donjcsć přez lud, wotkrychu třĕehu,* hdźež bĕše; a wotewriwši spušćichu ložo dele, na kotrymž wićiwy ležeše. 5. Jĕzus pak widźawši jieli wĕru, rjekny wićiwemu: Syno, twoje hrĕchi so ći wo- dawaju. 6. Bĕcliu pak tam nĕkotři z pismawuĕe- nych sedźicy a mysliey we swojieh wu- trobach: 7. Što tćnle tak rĕĕi'? wćn Bolia hani! Štć mćže hrĕchi wodawać, kliiba Bćh sam? Job. 14, 4; Is. 48, 25. 8. To hnydom spćznawši w swojim duchu, zo při sebi tak mysla, rjekny jim Jĕzus: Přeĕo tajke mysliće w swojicli wutrobach ? Mat. 9, 4. 9. Što je lćže, prajić wićiwemu: Tebi so hrĕchi wodawaju, abo prajić: Wstań, wzmi swoje ložo a khodź? 10. Zo pak byšće wĕdźeli, zo Syn ĕlo- wjeka ma mćc na zemi, hrĕchi wodawać (dźeše k wićiwemu): 11. Tebi praju: Wstań, wzmi swoje ložo, a dźi do swojeho domu. 12. A hnydom wstany wćn a wzawši ložo woteńdźe před wšitkimi, tak zo wšitcy so spodźiwaelm a Bolia khwalaehu pra- jiey: Ženje njejsmy tajke widźeli. 13. A wćn wuńdźe zaso k morju a wšitkćn lud přikhadźeše k ujemu, a wu- ĕeše jicli. 14. A nimo ducy wuhlada Leyia Al- fejowelio* při clownicy sedźacelio a rjekny jemu: Sćĕliuj mje. A wstanywši sćĕho- waše jelio. Mat. 9, 9; Luk. 5, 27. 15. A sta so, hdyž w jeho domjc za blidoin scdźeše, zo mnozy elownicy a hrĕ.š- nicy sobu sedźaehu z Jĕzusom a jelio wuĕownikami; přetož mnozy bĕclm, ko- třiž jelio sćĕhowachu. 16. A pismawuĕeni a f'arisejowje wi- dźawši, zo z clownikaini a hrĕšnikami jĕ, prajaehu k jelio wuĕownikam: Přeĕo jĕ a pije waš mištr z elownikami a hrĕ.šni- kami ? 17. To slyšawši dźeše Jĕzus k nim: Strowi lĕkarja njetrjebaju, ale kotřiž su kliori; přetož njejsym přišol powolać sprawnyeh, ale hrĕšnikow. 18. A Janowi wuĕownicy a farisejowjc so posćaehu; a přińdźeehu a rjeknychu jemu: Přeĕo Janowi wuĕownicy a fari- sejowjo so posća, twoji wuĕownicy pak so njeposća? 19. A Jĕzus dźeše k nim: Mćža so kwasni mlodźency posćić, hdyž je nawo- ženja z nimi? Doniž maju nawoženju při sebi, njemćža so posćić. 20. Přińdu pak dny, lidyž budźe na- woženja wot nich wzaty, a teluly budźa so posćić we wonych dnjach.* Mat. 9, 15; Luk. 5, 35. II. 4. Khĕže w rańšim kraju, tež pola Židow, mejachu płone třĕelii, po kotrychž so khodźeše; zwouka wjedźeše sklićd na nje. Při nĕkotrych swjedźenjach wotkrychu Židźa dźĕl třĕchi, kotryž bĕ hižo při twarjenju k tomu so postajił, tak zo možeše so prajić, zo pod łiołym njebjom bydla a jĕdźa. Wšĕdnje pak bĕ tež tćnle dźĕl přikryty. Zo bycliu wbolieho wićiweho jeho přećelowje k Jĕzusej přinjesć mćhli, ani zo bychu so přez lud ćišćeć trjebali, donjesechu jeho na třĕchu a wot- krychu ju tam, hdźež so liewak wotewrješe a pušćichu jeho na łožu ležaceho z powjazami před Jĕzusa. — 14. t. j. Mateja, japoštoła a sćenika, Alfejowelio syna. — 20. lil. Mat. 9, 15.
