Volltext Seite (XML)
S. Mateja, 27. 49 STAW XXVII. .Jtidaš, slčborniki wroćiwši, so woliwosoy. .Ič/.us před l’ilatoiu wobskoržowauy njewotniołw ja. l’i- latowa žona uijenuje Jezusa sprawnelio; jlarab- bas pak so do prĕdka staji. Pilatus sebi rucy wumywši poda Jčzusa šwikaneho ke křižowanju; Jezus je wot wojakow wšelako wusiuĕšauy, ke křižowanju wjedźeny a ze žołčnyni winoin na- pojeny, potom křižowany mjez dwčmaj morda- rjomaj; jeho drasta so rozdźeli, a wdn je wot wšelakich ludźi wšelako hanjeny. ( nia nastanjc, a zawoławši „Kli“ a z kisałom napojeny wudych- nje Jĕztis z mocnyui zawołanjom, a wšelake dźiwy so stanu. Jčzusowe ćčło je wot Jdzefa pohrjebane a wot wojakow stražowanc. Hdvž ]);ik ranje bu, wuradźicliu wsitcy wyšši mĕ.šnicy a starši ludu přećiwo Jč- zusej, zo jelio k smjerei podadźa. 2. A zwjazaneho přiwjedźeehu a pře- podaehu jelio hohotej* Poneiej i'ilatcj. Mark. 15, 1; Kuk. 23, 1; Jan. 18, 28. 3. Tuž Judaš, kiž bĕ jeho přeradźił, widźawši, zo je wotsudźcny, so kaješe a wrdei třieeći slčbornikow wyššim mĕšni- kam a staršim, 4. Prajo: Zhrĕšicli přeradźiwši sprawnu krej. Woni pak rjeknyehu: Što to nas stara? ty so hladaj! 5. A ćisnywši slĕborniki do templa, woteńdźe; a zebrawši so wobwĕsny so za powjaz. # Jap.sk. 1,18. 6. Wyšši mĕšnicy pak wzawši slĕbor- niki rjeknychu: Njesłuša so, (lo pokład- niey je połožić, dokelž su mzda za krej.* 7. Hdyž pak sebi wuradźieliu, ku- piclni za nje rolu hornčerja k pohrjeba- nju cuzych. 8. Tohodla bu tuta rola pomjenowana Hakeldama, to je: krwawma rola, hae do dźensnišeho dnja. j ap . sk . p 19. 9. Tak so dopjelni, štož bu prajene přcz Jeremiasa profetu, kiž praji: „A wza- ehu třiceći slĕbornikow, płaćiznu zapłaće- nelio, kotreliož sebi zaplaćić daclm dźĕći israelske. Ziu . h | ^ ];t 10. A daelm je za rolu liorneerja, jako je mi Knjez přikazal."* Zach. 11, 12.13. 11. Jĕzus pak stoješe před bohotom, a boliot so jeho wopraša, prajo: Sy ty kral Zidow?* Jĕzus jcmu praji: Ty to prajis. ** Mark. 15,2; Luk. 23, 3. 12. A hdyž bu wot wyššich mĕšnikow a staršich wobskoržowany, njewotmołwi niĕo. 13. Tuž praji jeniu Pihitus: Njesłyšiš, kajke swĕdĕenja přećiwo tebi rĕĕa? 14. A won njewotmołwi jemu na žane słow'o, tak zo so boliot jara dźiwaše. 15. Xa swjaty dźeń (jutrow) pak bĕ bołiot nałoženy, ludej jenoho jateho pu- šćić, kotrehož bychu chcyli. 11). Mĕješe pak tehdy jenoho znamje- niteho jateho, kiž rĕkaše Ilarabbas. # 17. Hdyž woni tohodla so zhromadźiehu, rjekny jim Pilatus: Kotreho chceće, zo bych wam pušćił, Barabbasa abo Jĕzusa, kotryž rĕka Khrystus? 18. Přetož wĕdźeše, zo bĕchu jelio ze zawisće podali.* 19. Hdyž pak won na sudnym stole scdźeše, pćsła jełio žona k njemu prajicy: Njemĕj niĕo z tutym sprawnym; přetož sym dźens we snje wjele ćerpjeła jeho dla. 20. Wyšši mĕšnicy pak a starši namoł- wicliu lud, zo bychu Barabbasa žadali, Jĕzusa pak zahubili. Mark. 15 11 • Luk. 23, 18; Jan. 18, 40; Jap. sk. 3, 14. 21. Bołiot pakwotmołwjejodźeše k nim: Kotrelio cliceće z teju dweju, zo wain pušću? A woni rjeknychu: Barabbasa. 22. Pilatus jim praji: Što pak mam ĕinić z Jĕzusom, kotryž rĕka Khrystus? 23. Wšitcy praja: Křižowany budź! Bohot dźeše k nim: Što pak je złeho XXVII. 2. Bohot t. j. namĕstnik romskeho kejžora w židowskej, kotryž bĕ najwyšši sudnik w kraju, a jeničcy wćn možeše nĕkolio k smjerći wotsudźić. Židźa bechu tule mćc zhubili. — 0. t. r. mzda za čłowjeka, k smjerći wotsudźeneho, z kotrejž by so templ kaž z mortwym ćĕłom wonje- česćił. — 10. Tuto wĕšćeuje (Zach. 11, 12—13) je so dosłownje dopjelniło; přetož Judaš słuša k dźĕćom israelskim. — 11. t. j. za kotreliož so wudawaš? **Jatosym, ale nic we zmysle swĕta. — 18* A tohodla myslcSe sebi, kak by jeho pušćił. 4