Volltext Seite (XML)
S. Mateja, 25. 2G. 45 nima, bndźe tež to, štož po zdaću ina, wotcwzate.* Wyše 13, 12; Mark. 4, 25. 30. A njewužitneho služownika ćisuee do wonkowneje eniy; tam Imdźe plae a křipjenje zubow. 31. łłdyž pak Syn elowjeka přirtdźe we swojej majestosei, a wšitcy jandźelo- wje z nim, teluly biulźe sedźee na trrtnje swojeje majestosee. 32. A zhromadźene hudźa před nim wšitke ludy, a rozdźeli je jene wot dru- liieh, jako pastyř wotdźeluje wowey wot krtzlow. 33. A postaji pak wowcy na swojej prawicy, krtzly pak na lewicy. 34. Tehdy rjeknje kral k tym, kotřiž hudźa na jeho prawicy: Prtjee, žolinowani mojeho Wrttca, wobsedźee kralestwo, ko- trež je wam přihotowane wot spoeatka sweta. 35. Přetož huch hlrtdny, a dašrte mi jĕsrt; buch laĕny, a napojišrte mje; bĕeh euzy, a hospodowašrte mje; 36. Bĕeli nahi, a zwoblekašrte mje; bĕch kliory, a wopytašrtc mje; hĕeli wjastwje, a přińdźešrte ke mni. 37. Tehdy wotmołwja jemu sprawni pra- jicy: Knježe, lidy widźachmy rte ldrtdneho, a nasyrtiehmy rte? abo laĕneho, a napojich- my rte? 38. Hdy pak widźachmy rte euzeho a hospodowachmy rte? abo naheho, a zwo- blekaehmy rte? 39. Abo hdy widźachmy rte khoreho, abo w jastwje, a přińdźechmy k tebi? 40. A wotmołwjejo kral jim rjeknje: Zawĕrno praju wam, hdyžkuli to sĕinišrte jenomu z najmjeńšich mojieli bratrow, to mi sĕinišrte. 41. Potom rjeknje tež tym, kotřiž budźa na lĕwicy: Preč wote rnnje, zaklerti, do wĕĕneho wolmja, kotryž je přihotowany djabołej a jelio jandźelam! Niže 7, 23; Lnk. 13, 27; Ps. «, 9. 42. Přetož bucłi ldrtdny, a njedašee mi jĕsrt; bueli laĕny, a njenapojišrte mje. 43. Bĕch cuzy, a njehospodowašrte mje; nahi, a njezwohlekašrte mje; khory, a w jastwje, a njewopytašrte mje. 44. Teluly wotmolwja jenm tež woni prajicy: Knježe, lidy widźachmy rte hłrtd- nelio, aho laĕneho, aho cuzeho, abo naheho, abo khoreho, abo w jastwje, a njeposlu- žiehrny tehi? 45. Tehdy wotmołwi jim prajo: Za- wĕrno, praju wam, hdyžkuli to njesĕinišrte jenomu z tutycli najmjeńšicłi, tež mi nje- sĕinišrte. 46. A turti prtńdźa do wĕĕneje ĕwĕle, sprawni pak do wĕĕneho žiwjenja. Dan. 12, 2; Jan. 5, 29. STAW XXVI. Wyšši mžšnicy wurailźeja wo smjerći Jĕzusowej. Zćnska polije jelio liłowu z drohej žałbu, na čož so wuĕowniey horša. Jĕzus je předaty wot Ju- daša, a rĕči wo jeho přeradźe k wučownikam při wječeri, při kotrejž khlĕb do swojeho ćĕła a wino do swojeje krewje přežolmowane wučownikam podawa. Wĕšći wšitkich polićršk a třikrććne Pĕtrowe zaprĕće; po třikrććnym modlenju je zajaty wot Zidow a jenomu tutyeh wotrubnje Pĕtr wucłio. Wučownicy ćeknychu, a Jĕzus bu wot falšnyeh swčdkow před Kaifasom wobskor- žowany a k smjerći wotsudźeny; jelio popluwaja a bija, a wot Pĕtra je won třikroć zaprĕty. A sta so, lidyž Jĕzus wšitke tute rĕee skrtnči, rjekny swojim wučownikam: Mark. 14, 7; Luk. 22, 1; Jan. 13—17. 2. Wĕsrte, zo za dwaj dnaj jutry budźa, a zo budźe Syn čłowjeka podaty, zo by křižowany był. 3. Tehdy zhromadźichu so wyšši mĕš- nicy a starši ludu do dwora wyššeho mĕšnika, kotryž Kaifas rĕkaše.* 29. Sprćcniwemu pilnemu čłowjekej so rady dźĕło dowĕri a jełio zamćženje rosće, lĕnjemu pak nic, jeho zamńženje toliodla wotebĕra. Podobnje w ducliownym zmysłu! Stńž pilnje z hnadu Božej skutkuje, přibĕra na hnadźe před Boliom a dćstanje nowe linady; štćž pak sebi hnadu Božu njewaži, ju zacpĕwa, zhubi spodobanje Bože, a dalše hnady so jemu njeposkićeja. XXVI. 8. t. j. Židowska wysoka rada.
