Volltext Seite (XML)
42 S. Matoja, 24. so njestrćžili; přetož to clyrbi so stać, ale hišće njeje konc. 7. Přetož narod zbčlmje so přećiwo narodej, kralestwo přećiwo kralestwu a budźe mćr a ldćd, a zemjerženje tu a tam. 8. To wšitko pak je spočatk bolosći. 9. Tehdy podadža was do ćesnosće, a moija was, a budźeće hidźeni wot wšĕch narodow mojeho mjena dla. Wyše 10,17; Iiuk. 21, 12; jan. 15, 20; 16, 2. 10. A tchdy budźa mnozy so polićršo- wać a mjez sobu so přeradźeć a mjez sobu so hidźić. 11. A mnozy falšni profetowje* wstanu, a zawjedu mnohicli. 12. A dokelž je njeprawda nadobyła, wustudnje lubosć mnohich. 13. Štćž pak wutraje hač do kćnca, tćn budźe wumćženy.* 14. A prčdowane budźe tuto cvange- liumwo kralestwje(Božim) powšoin swĕće, na swčdčenje wšitkim narodam; a tehdy přińdźe skćnčenje.* 15. Ildyž tohodla wuhladaće žadławosć zapusćenja, kotraž je wčšćena wot profety Daniela, na swjatym mčsće stojacu — štož čita, njecli zrozymi — Dan. 9, 27- Mark. 13, 14; Luk. 21, 20. 16. Tełidy njech ći, kotřiž su we Ju- deji, ćĕkaju na hory, 17. A štćž je na třĕše, njecli njezlĕze, zo by nĕšto wzał ze swojeho domu; 18. A štćž je na polu, njeeh so nje- wrćća, zo by wzał swoju suknju* 19. Bčda pak ćežkožiwotnym a ćešacym w tych dnjach. 20. Modlćc pak so, zo by so njestało waše ćčkanje w zymje abo na sabaće.* Jap. sk. 1, 12. 21. Přetož tełidy budźe wulke horjo, kajkež njeje było wot spočatka swčta hač do nĕtka, ani wjacy njebudźe. 22. A hdy bycliu wone dny přikrćtšene njebyłe, njeby žadyn čłowjek wumćženy był; ale wuzwolenych dla budźa wone dny přikrćtšeue. 23. Bjeknje-li wam tehdy nĕclitć: Hlej, tu je Khrystus, abo tanile, njewčřće. Mark. 13, 21 ; Luk. 17, 23. 24. Přetož wstanu falšni Khrystusowje a falšni profetowje, a budźa činić wulke znainjenja a dźiwy, tak zo byclm do błuda zawjedźeni łiyli (hdy by mćžno było) tež wuzwolcni. 25. Hlej, sym wam to předpowčdźił. 26. Iljeknu-li wam tohodla: Hlej, wćn* je w pusćinje, njewuńdźće tam; hlej, je w komorach, njewĕřćc. 27. Přetož jako błysk wuńdźe wot ranja a swĕći liač k wječoru, tak budźe tež přikhad Syna čłowjeka.* 28. Hdźežkuli budźe ćĕło, tam zliro- madźa so tež worjoły.* Luk. 17, 37. 29. Hnydom pak po liorju tutycłi dnjow woćčmni słćnco, a mĕsačk njeda swoje swĕtło, a hwčzdy budźa z njebja padać, a njebjeske mocy budźa so liibać. Is. 13, 10; Ezech. 32, 7; Joel 2, 10; Mark. 13, 24; Luk. 21, 25. 30. A tehdy pokažc so znamjo Syna čłowjeka na njebju; a tehdy budźa žało- sćić wšitke splałii na zemi a budźa widźeć Syna čłowjeka přikhadźaceho w mrćčelacli njebja z wulkej mocu a majestosću.* Zjewj. 1, 7. 31. A pćsćele swojich jandźelow z trubu a z wulkim liłosom, a woni zhromadźa jelio wuzwolenycli wot štyrjocli wĕtrow, wot jenoho kćnca njebja hač k druhemu. 1. Kor. 15, 52; 1. Thess. 4, 15. 11. To su bludni wučerjo. — 13. Št6ž přez domapytanja a přesćĕhanja wote mnje so njewot-' wohroći. 14. To pocahuje so na skćnčenje swĕta. — 18. Njech nichtć so njekomdźi, ale khwa- tajo ćĕka. 20. W zymje, dokelž so tehdy ćežcy ćĕka, a na sahaće je Zidam jeno tysac kročeli cinic dowolene. 26. Khrystus. — 27. t. r. tak nahle a njenadźijcy k sudej a ke khostanju nje- sprawnycli. 28. Ildźežkuli hudźa njesprawni, tam přińdźe tež khostanje. — 30. Tehdy hudźe přikhad byna Božeho sławny. Znamjo Syna Božeho je po zrozymjenju swjatych wćtcow znamjo křiža.
