Volltext Seite (XML)
14 Hewrjekar: Narßcal? Wßm jara derje, zo sde so z mojej diowku prediwo mojej woli wodzid pocai — wßm to wßsße! Hdze je moja dzowka, hdze je moja dzowka? Ja ju wot was zadam! Wjeselik: Nßtko ma moja sderpnosd könc! KnjeSe, wy sde bjez rozoma! (Hrabnje ktobuk achce won.) Hewrjekar (jeho za ruku popanje): Oho, knjeze, oho! Tak khßtre mi njewujßdzede! Ja pöndu z wami, nihdy was njepusdu, swoju dzowku chcu wot was! Wjeselik (chce so jemu wutorhnyc): Pusde, dyrbju won na powßtr, hewak tu hisde posleni prösk rozoma prisadzu! Hewrjekar (Wjeselik jeho wleöe): A ja was njepusdu, wy dyr- bide zo mnu k mojej diowcy! Ja . . . ja . . . chcu wot was swoju diowku ... ja . . . (Kuli so za Wjeselikom z prawymi durjemi zady.) XXIV. wustup. Hana (sama). Hana: Oh muzojo, muzojo! . . . Wön je po tajkim tola tez tajki, kajcyz druzy! Ach ta jeho prßnja lubosd . . . Möj Bozo, kajke mam to nßtko ziwjenje pred sobu! — Dobre; hdyz je mje chcyl z lesdu z domu wotbyd, to hnydom na wßßne k maderi po- jßdu! — Wboha maderka . . . chcych ju lubje preslapnyd, a nßtko je mi z radosde najhlubsa zrudoba wukdßla! Nochcu jemu wjacy na woci; hdyz dah pfijedze, synu so spßsnje do woza a . . . (j e postil- lonowu trompetu slyäec.) Oh, to sym so njenadzala, zo tön dzensnisi krasny dzen so mi tak hroznje, hroznje skönöi! (Zwjeze so na kanapej na prawicy a zakrywa sebi wobliöo z rubiskom.) XXV. wustup. Marka. Hana. Marka (pokaze so w prawych durjach zady; je w pucowanskej drasce a w mantili; wobhladnje so): Kaz widzu, sym tu prjedy, hac wön! Tola dyrbi tu börzy byd, dah hizo za wokomik prijßdze! Woßaknu! (Sleöe so xnantilu a poloäi ju na kanapej na lßwicy; wuhladnje Hanu): Oh, tamle mloda knjeni sedzi! Kaz so zda, njeje runje wjesola! — Dobry wjecor, knjeni! Hana (wutrßje sebi sylzu a stanje): Mßjde dzak, luba knjeni, wodajce, zo . . . Marka: Wy mi wodajce, zo sym was mylila! Tola wuhla- dawsi, zo so rudtfice, mejach za swoju prislusnosd, zo bych was z dezkich myslow wubudzila. Zrudnych khwilow je w ziwjenju
