tunas mutationibus asperioribus non opprimerent: Aftiiib malo Praeceptore unquam floruiffe, quid dico floruille? non perhibe dilcentium gregem, experiendo nullus obler- vavit. Quid? quod Principi tot adliftunt Adminiftri, quot vel Argus aperuit oculos, vel Briareus ja&avit manus, quorum prudentia liibinde compenlatur, quicquid in Impe rio ruinam alioqui minitatur. Ex adverio fi Informatoris animus propriam & vere domefticam non habeat eruditio nem , vel in media doctrina prudentiorem dirigendi dexte ritatem teftari nequeat, tantum abeft ut aliorum liippetiis defedum explere valeat, ut potius de Parentum fidueia fi- liortimq; profectibus conclamatum efle videatur. Neq; Scholafticae huic Monarchiae obftat, praelcribi a Superiori bus Leges informandi, Legibus adjungi Patronos, Colle garum deniq; numerum ladminiftrationem potius arguere Ariftocraricam, quam Mornarchkam. Si enim Legum' habeas rationem, ifbe non nili univerlalem gubernandae Scholas viam defignant > ad particulares vero prudentiae re gulas tum progredientur, cum fingulorum puerorum fla tus aut indoles Legislatori innotefcet. Principem nemo dixit minorem, quicquid ab eopoflulent jura live inter gen tes univerfun> live per conventiones, quas vocant funda mentales, domi recepta; cum his ipfis legibus genuina Ma- jeitatis operario promoveatur potius quam impediatur. Ita quid in Scholarum legibus reperitur, nili boni Praeceptoris idea, cui tuto committi queat liberum Juventutis imperi um? Et lane ridiculum ellet Sutori luam relinqui in difle- cando corio libertatem, aurigas pro libitu pafcendis autter- P 5 gen-
