Ium muta fua eloquentia defcribant. O meum Auditorium, te igitur poliremus nunc adfpicio? hoc igitur lermone pro * fitendi meas delicias obfigno? ego te non videbo novis ali quando pi&uris exornatum? Tu vero AUGUSTA IMA GO, SERENISSIMI NUTRITORIS NOSTRI vi va memoria, ficcine non amplius ad T E convertere li cebit oculum, quoties pro munificentiffimo hoc GAP ITE vigilabit peToris infucata devotio? extremum igitur elt quod AURO TUO timida mea vox allabitur? Tu etiam LEUCOPETRA Ccemeterium mihi occludis, quodtkid- bus filiolis, imo quod Uxori o cui illima; nimis fubito aperuv ifti? Non igitur in tua petra quiefcam mortuus? non ul timo lugentium folatio me afficies, ut iperare liceat com munem fepulturam, quando nec communi le&O, nec com muni vita frui ulterius licuit ? Sic e fi: abire jubet DEU S; confentit AUGUSTUS; aliqui gratulantur; ego feqnor.- Quis DEO repugnavit impune ? aut quis de V O C AT IO- NE divina fimul gloriari potuit, & lugere? Fiat Optimi Pa tris voluntas, fiquidem is nunquam defideriis refiilir no- ftris, quo minus ereptam dulcedinem ccelefti fua gratia compenlet. Quamobrem quod felix & Fauftum elle ju vent SACRO SANCTA TRINITAS, TOLIT/CES ELOQUENTIA ETT0 ESEO S T7{0FESS 10NE%1 per integros o£lo annos fi non laudabiliter, certe fideliter ge- ftam, in publico conlpe&u manibus AUGUSTIS humilli me reftituo, ac, ut digniffimo fucceffiori denuo tradatur, unde meus difcellus evadat minus deliderabilis, ex animo precor. 1 ' Cat-
